van MarijnWoorden
voor het begin
toen er stilte was
stilte in
het binnenste van alles
was alles wit en
rimpelloos
stel je de zee voor
bergen en prairies
zonder geluid en
waaien van wind
bij Gerda´s picknick
deze zomer
stuivend zand en
spelende kinderen
zegt het meisje
het is zo treurig
zo treurig dat alles
straks voorbij zal zijn
woorden die uitwaaien
naar alle windstreken en
naklinken in
het binnenste der dingen
stil en
rimpelloos |
|