Verwachting

zoals de wind over
de vlakte raast
storm wordt
zo onverwacht ziet zij
haar leven wenden
het ijle zelf vergaat in
´s levens passie
de aarde wijkt
sterren verschieten
ze groet de afstand
tot zichzelf met
hoop
roos van
volmaakte schoonheid en
zoetvlagende geur
het wezenlijke
onherroepelijke leven
ja zo
niet te weerstaan
nooit meer zichzelf

alleen

alleen zo


© Ineke Sikkema. Dit gedicht mag niet worden gebruikt of opgeslagen zonder schriftelijke toestemming van de auteur.
ineke sikkema