Nature
de heuvels van het oude land bewaren hun geheimen stil de angsten uit de oorlogsjaren de hoop die toen geboren werd en snel vergeten
geboren in die oorlogsjaren en later vechtend voor zijn land, dood in ´t gezicht, volgt hij de wolken in hun vlucht zijn ruige hand streelt met ontzag uitbottend vruchtbegin: c´est la nature
hij, bijna oude man leeft in volmaakte harmonie met eindigheid beziet de wereld en aanvaardt
c´est la nature denk ik en dan? | |  |
|
|