de tractor trekt zijn voren door het land ze luistert naar het monotoon geluid en voelt het land in heel haar wezen zij heeft het met de hand bewerkt de lange jaren van haar leven zaaiend en oogstend gingen haar gedachten naar alles wat ze niet kon zien maar wel vermoedde haar kleine stukje grond werd haar heelal
haar kinderen dertien kwamen er vertrokken naar een eigen leven haar glimlach gaf ze hen en ook haar zegen
nu zit ze stil de tractor rijdt herinneringen bij haar boven die ze met haar serene glimlach overdenkt