Eindelijk
stap
stap
stap ritme van waargenomen werkelijkheid bloem van weelde bewegingloos starend naar keerpunt wens blauw van kinderogen en wind over een korenveld tedere schoonheid wreed en wankel het begin weet je nog toen alles simpel alleen liefde was
adieu adieu duellerende violen spelen op een zaterdagnamiddag tussen de rozen in de achtertuin |
|