Verlangen
nu de bomen hun
zacht groen licht tonen
en mijn verleden zich worstelt
door sering- en kersenbloesem
voel ik het drabzwart dreunen van taal
vervagen tot een wankel woord
het frivole genot van krimpen
scheurt door mijn huid
mijn mond
verraderlijke leugenaar
kust wanen naar de middagzon
een vogel vliegt
vrij |
|