Reizigers
langs wegen van weerstand houtwallen en vlaktes verwonderd van leven zoeken de reizigers een plek voor de nacht hun vrijheid deint van zonlicht naar zonlicht ver voorbij wat zichtbaar is ze loven de aarde met vioolspel en dans koester hun vrijheid zodat als onze harten droef en moe zijn het gefluit van de vogels de toon kan zetten |
|