Een dag

blauw witte lucht
wolkgedreven
glimp van
verten
die niet te bereiken
wel te denken zijn
wat kan er
deze dag
die net als gisteren
storm in zich draagt
oplichten in ons hoofd
wat zegt het ons
die bij het planten
gebogen
de aarde bewerken
dat alles naar boven
naar wolken en
ongekendheid wijst
worden we
volkomener
door zo alleen in
de wijdsheid te staan
vragend


© Ineke Sikkema. Dit gedicht mag niet worden gebruikt of opgeslagen zonder schriftelijke toestemming van de auteur.
ineke sikkema